Hola!

Hola allemaal, inmiddels heb ik behalve WIFI op school ook WIFI bij het gastgezin. Om mee te beginnen: het is hier echt heerlijk
:-) De ontvangst was direct ok, iedereen groet elkaar hier met een zoen en is enorm hartelijk. Ik kwam aan op het vliegveld in Panama waar ik even daarvoor over het Panama kanaal ben gevlogen. Dit had ik tot dusver alleen op Discovery gezien, dus het is best bijzonder dit in real life te zien. Eenmaal aangekomen in Panama moest ik even wachten op de vlucht naar Costa Rica. Hoewel men op het vliegveld in Panama niet perse erg vriendelijk waren voelde het wel ok. Ik kan het niet precies uitleggen, maar er hangt hier gewoon een prettige sfeer die ok is. Het voelt niet vreemd. Eenmaal aangekomen in San José wist ik dat ik opgewacht zou worden door iemand van de organisatie en verwachtte een paar mensen met een bordje. Nou, dat was niet helemaal zo.....er stonden er tientallen haha. En daar sta je dan als provinciaaltje uit Staphorst op zoek naar je aanknopingspunt ;-) Gelukkig was iedereen erg behulpzaam en werd ik snel naar de juiste persoon geleid. En dan is het een grote verassing waar en in welke omstandigheden je terechtkomt. Dat viel gelukkig 200% mee. Ik werd ontvangen door de dochter Catalina Rodriguez Fernandez, zij gaf me direct een warm welkom. Na een korte tour door het (mooie) huis ben ik naar bed gegaan en heb als een blok geslapen ;-) Alles is schoon, er stond een wasmandje klaar, ik heb een eigen badkamertje en een eigen kledingkast. De familie woont niet in Downtown San José, daar schijnt het iets minder plezierig te zijn, zij wonen in een andere wijk. De volgende ochtend ontmoette ik de moeder, een heel hartelijk mens. En toen mijn ontbijt: je rekent op brood met een kop koffie. Nee, vers geperst vruchtensap, een grande koffie, toast en vers fruit. Wauw dacht ik haha. Doordat de omstandigheden hier goed zijn, het klimaat echt fantastisch is en ze erg gezond leven hier, heb ik geen enkele last van mijn huid. Dat blijft toch altijd spannend omdat dit mijn trips soms echt lastig maakt. Bovendien stort ik na het avondeten echt ter aarde, dat schijnt typisch Tico te zijn, iedereen is hier 's avonds moe, maar daarentegen is men 's ochtends erg vroeg wakker. Er hangt hier een heel relaxte sfeer ofzo waar ik best aan kan wennen haha. En natuurlijk wil ik iets vertellen over mijn Spaanse les. Ik zit in den klas met 3 andere studentes uit Australië, US en Engeland. Ook hier is het erg fijn, alles is goed voor elkaar. Ik kan de taal inmiddels een beetje verstaan, maar dit komt omdat ik woordjes herken en zo het onderwerp begrijp. Volzinnen vind ik nog wel erg lastig. Maar....ik kan tot 10 tellen en ken het alfabet uit mijn hoofd ;-) Doordat de klas kleinschalig is krijg je veel ruimte om te oefenen. En we krijgen huiswerk :-( Dat maak ik 's avonds heel keurig haha. Donderdag is de laatste lesdag voor deze week en dan ga ik eindelijk het land in. De vulkaan staat op de planning. Omdat alleen reizen niet erg gezellig is en simpelweg niet overal even verantwoord heb ik een reismaatje gevonden, Michelle. Ze komt uit Duitsland en het klikt, dus we reizen dit weekend samen :-)

De school organiseert naast taalles ook latin danslessen, kooklessen en yoga. Vandaag werd er yogales gegeven en ik dacht: waarom niet, lekker relaxt op een kleedje rekken en strekken met een monniken muziekje. Nou.....dat werd ietsje anders. Het begon met de verrassing dat de les door een jonge Tico jongen werd gegeven. Toen moesten we geluiden maken zoals monniken dat doen tijdens hun rituelen, ik moest mijn best doen om mijn lach in te houden haha. Dit was de warming up......en toen kwamen de oefeningen. Die waren niet voor de poes ;-) Ik doe aan Pilates en dat heeft wat gelijkenissen. Maar ik kan wel zeggen dat ik gekneveld ben....benen in de nek, om de nek, heb in een 180 graden gedraaide houding gezeten, op mijn nek met mijn benen in de lucht. En als je dacht ff niet of zo is het ook wel ok, daar stond de leraar om je een (zacht) handje te helpen. En toen (moet er nu nog om lachen) ging ie ineens op zijn hoofd staan (!) wauw dacht ik, dat is nog eens lenig ;-) Hoewel je het wellicht niet uit mijn verhaal opmaakt, vond ik de les zooooo leuk, ik liep als nieuw de deur weer uit, je zweeft als een veertje het lokaal uit. Dus volgende week ben ik weer van de partij!

Heb het hier erg naar mijn zin en kijk erg uit naar de trip dit weekend. Het land heeft zo veel moois te bieden dat 3,5 week eigenlijk te kort is :-( Zoveel indrukken, nieuwe mensen, niet weten wat je bestemming zal zijn, dat maakt reizen naar verre oorden uniek. Het zit meestal mee en soms zit het tegen. Maar je moet het oplossen. Meestal blij, soms eenzaam, je reist nu eenmaal alleen en kunt je avonturen niet delen. Maar dat weegt niet op tegen de prachtige ervaringen die ik iedereen gun. Je kunt 1000 boeken lezen zonder echt iets te leren. Boeken allemaal geschreven vanuit het perspectief van de auteur. Door te reizen ben je zelf de auteur van je eigen boek, gebaseerd op je eigen ervaringen die echt een wijzer mens van je maken.

NB: Isla del Coco is een no go :-( €3000 USD alleen voor een week duiken......geen bezoek aan het eiland zelf dat onder strenge bescherming staat. Een klein beetje teleurgesteld, maar zo blijft het een droom :-)

Buenas noches, dias, tardes!