De hippies van Montezuma en de Gringo's
Door: Anouchka Bonnes
Blijf op de hoogte en volg Anouchka
21 Augustus 2014 | Costa Rica, Montezuma
Hola allemaal,
Hier ben ik weer, deze keer vanuit het hippie dorpje Montezuma.
Ik had het al eens gehoord dat het hier erg laidback zou zijn en dat blijkt volledig te kloppen. Montezuma is een heel klein dorpje met slechts 500 inwoners waarvan de ene helft een hippie bestaan leidt of een rasta is. Iedereen hier draagt een tattoo, piercing, dreads of rasta. Ik ben dus een beetje een vreemde eend in de bijt. Voor een paar dagen is het hier heerlijk relaxen, maar het wordt weer tijd om door te gaan naar de volgende bestemming Santa Teresa.
Montezuma is werkelijk het einde van de wereld. Gisteren realiseerde ik me toen ik naar de oceaan staarde dat het eerstvolgende land Indonesië zou moeten zijn. Dat is een eind, een heel eind verderop.....
Er hangt hier wel een heel fijne sfeer, iedereen kent elkaar en een uurtje op het terrasje zitten staat garant voor veel vermaak: hippies (soms echt te oud....), rasta's / Bob Marleys, oude Amerikanen in een tuinbroek met gebloemde blouse die hier hun geluk hopen te vinden. De 1e dag moest ik de weg vragen aan de Amerikaan in zijn tuinbroek: verweerd, doorleefd gezicht, grove handen, uiterst vriendelijke uitstraling. Toen ik wegliep zij hij met zijn typische Amerikaanse accent: you take care my girl. Zo leuk!
Over Amerikanen gesproken: gefascineerd zit ik te luisteren naar een gesprek tussen Amerikanen. Het is me al eerder opgevallen dat de meesten vooral graag naar zichzelf luisteren en 'fuck' komt ca. 3x in elke zin voor. Waar ik ook kom, je mist ze niet al is het alleen maar omdat je ze hoort. Als je het mij vraagt een beetje een afknapper. EN omdat de franssprekende Canadezen GEEN Engels kunnen of willen spreken. Het antwoord op mijn vraag waarom niet luidt: het is niet echt nodig. Hmmmm dacht ik.....das best gek: Engels is een wereldtaal, je leeft off all places in het land waar de voertaal Engels is en je bent een reiziger!? Gelukkig blijft Jackson wel de nice Puerto Rico young boy ;-)
Hier ben ik weer, deze keer vanuit het hippie dorpje Montezuma.
Ik had het al eens gehoord dat het hier erg laidback zou zijn en dat blijkt volledig te kloppen. Montezuma is een heel klein dorpje met slechts 500 inwoners waarvan de ene helft een hippie bestaan leidt of een rasta is. Iedereen hier draagt een tattoo, piercing, dreads of rasta. Ik ben dus een beetje een vreemde eend in de bijt. Voor een paar dagen is het hier heerlijk relaxen, maar het wordt weer tijd om door te gaan naar de volgende bestemming Santa Teresa.
Montezuma is werkelijk het einde van de wereld. Gisteren realiseerde ik me toen ik naar de oceaan staarde dat het eerstvolgende land Indonesië zou moeten zijn. Dat is een eind, een heel eind verderop.....
Er hangt hier wel een heel fijne sfeer, iedereen kent elkaar en een uurtje op het terrasje zitten staat garant voor veel vermaak: hippies (soms echt te oud....), rasta's / Bob Marleys, oude Amerikanen in een tuinbroek met gebloemde blouse die hier hun geluk hopen te vinden. De 1e dag moest ik de weg vragen aan de Amerikaan in zijn tuinbroek: verweerd, doorleefd gezicht, grove handen, uiterst vriendelijke uitstraling. Toen ik wegliep zij hij met zijn typische Amerikaanse accent: you take care my girl. Zo leuk!
Over Amerikanen gesproken: gefascineerd zit ik te luisteren naar een gesprek tussen Amerikanen. Het is me al eerder opgevallen dat de meesten vooral graag naar zichzelf luisteren en 'fuck' komt ca. 3x in elke zin voor. Waar ik ook kom, je mist ze niet al is het alleen maar omdat je ze hoort. Als je het mij vraagt een beetje een afknapper. EN omdat de franssprekende Canadezen GEEN Engels kunnen of willen spreken. Het antwoord op mijn vraag waarom niet luidt: het is niet echt nodig. Hmmmm dacht ik.....das best gek: Engels is een wereldtaal, je leeft off all places in het land waar de voertaal Engels is en je bent een reiziger!? Gelukkig blijft Jackson wel de nice Puerto Rico young boy ;-)
-
22 Augustus 2014 - 14:05
Mams:
Allo!!
Zijn we een weekje weg, gebeurt er dus vanalles!
Gelukkig gaat het weer goed met je en heb je ondanks alles ook genoeg leuke dingen meegemaakt.
En fijn dat je dat niet in je sms-jes hebt vermeld want dan had moe toch mooi weer wakker gelegen ;-)
Helaas geen roze Monatoetje voor je ziek zijn dit keer.....die hou je tegoed ;-)
Hoop dat het inmiddels helemaal over is.
Dikke kus van ons en geniet nog die paar dagen!
Liefs,
Mams -
23 Augustus 2014 - 16:40
Ton En Diny:
Lieve Anouchka,
Je hebt wel heel veel beleefd en toch ook risico's genomen !!!
Ik weet wat het is om in vacanties blaasontsteking te krijgen, waardeloos.
Ik ga dus nooit meer op stap zonder een zakje MONURIL.
Hier in Nederland niet te krijgen zonder doktersrecept maar wel in Italie en Spanje.
Het is poeder, wat je oplost in een glas water en na 5 uur is je blaasontsteking weg!
Voor de volgende reis kan iemand het misschien voor je meebrengen.
Wij wensen je een heel voorspoedige reis naar huis.
Groetjes en liefs van ons en behouden thuiskomst.
Ton en Diny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
