Hola allemaal, laatste dag

Hola allemaal, daar ben ik weer. De taalles zit er alweer bijna op, net nu ik de taal begin te begrijpen en gesprekken kan voeren met Euginia en Catalina (moeder en dochter Fernandez). Het is nog onsamenhangend, maar ze begrijpen wat ik zeg. Ik kan inmiddels tot 30 tellen, dus ook dat is in 2 weken gelukt :-) Het is een mooie taal en gezien het feit dat heel Zuid Amerika Spaans spreekt niet gek om zelf ook te spreken. Gisteren met de reisgenoten naar downtown San José geweest en we zijn beland in een bar waar het erg gezellig was. Zo gezellig dat ik om 01.00 uur in mijn bed lag hahaha. Ik ben nu dus ook best moe. Een nieuwe taal leren gaat in mijn geval ongeveer zo: ik ben NL en denk NL. Er zitten geen NL studenten op school hier, dus ik spreek al 1,5 week geen woord NL meer, maar Engels en Spaans. Ik krijg les in het Spaans, Engels wordt er tijdens de les in principe niet gesproken. Inmiddels zit er ook een Duitse jongen in onze klas en na een avond in de bar spreek je aan het einde van de dag 4 talen, mix dat en je kunt je voorstellen dat ik soms compleet verdwaald ben. Steffie, reisgenootje en medestudent, komt uit Manchester en spreekt met een dialect. Zij is al lastig te verstaan (ze zegt ipv no neu), laat staan als ze moe is. Voor mij klinken de verhalen dan als een soort hobbit taal waar ik geen soep meer van kan koken hahaha. Maar het Spaans gaat gelukkig elke dag een beetje beter :-)

Jammergenoeg is morgen alweer mijn laatste lesdag.....wat vliegt de tijd. Eigenlijk wil ik nog niet weg. De gastfamilie is erg hartelijk, warm en verzorgt ons (ik inmiddels gezelschap van een Duits meisje, Manuela) enorm goed. We worden iedere morgen verwend met een lekker ontbijt en 's avonds met een heerlijke maaltijd die altijd uit verste ingrediënten bestaat. Alles groeit hier, dus is hier relatief betaalbaar in tegenstelling tot NL die alle exoten uit het buitenland moet ontvangen. De familie woont in een mooi huis, ik heb een eigen badkamer die ik nu deel met Manuela maar die elke dag wordt schoongemaakt. En hoe lief is het dat als je terugkomt de was gedaan is en weer lekker ruikt :-) Vrijdag is het Moederdag hier en ik heb als dank voor alle goede zorgen een doosje bonbons gekocht. De warme ontvangst, de hartelijke mensen hier, de goede zorgen, de hygiëne en het lekkere eten maken het verblijf erg fijn. Ik voel me vanaf dag 1 thuis en vind het dan ook best lastig om afscheid te nemen.
Costa Rica is werkelijk een ongelooflijk mooi land waar iedereen lacht en danst en iedereen elkaar groet. Men is open minded en modern. Hoewel San José gevaarlijk is (en dan heb ik het nog niet over de achterbuurten) merk je daar weinig van zolang je niet na 18 uur de straat op gaat, dan is het hier nl donker. Costa Rica heeft alles in 1: stranden, regenwouden, bergen, weidevelden, moderne winkelcentra, enz. Met name La Fortuna is echt het paradijs op aarde m.i.

En dit weekend staat er weer iets moois op het programma! We gaan met dezelfde groep als afgelopen weekend naar de kust: Manuel Antonio. Morgenmiddag vertrekken we na de les per bus naar Antonio waar we de nacht weer doorbrengen in een hostel. 12 dollar incl ontbijt. Ik zeg wauw :-) De volgende dag brengen we een bezoek aan het nationale park dat beeldschoon moet zijn. Zaterdag gaan we weer voor het avontuur en gaan we raften.
Zaterdagavond vertrekken we weer per bus naar San José waar ik nog een nachtje blijf slapen bij de de familie. Zondagmiddag reis ik verder, waar naartoe weet ik nog niet. Caribische kust, Montezuma, ik weet het nog niet. Aanvankelijk had ik het plan om door te reizen naar Nigaragua maar dit wordt op school afgeraden vanwege de veiligheid. Onderweg ontmoet je elke dag nieuwe mensen met wie je door kunt reizen. Naast de nieuwe Duitse jongen is er een een jonge jongen uit Californië aangeschoven, Jackson. Hij reist dit weekend spontaan met ons mee, dus zo gaat het hier ongeveer een beetje. Ik ben tot dusver dus nog niet alleen geweest. Hoe zondag en volgende week eruit gaat zien weet ik dus nog niet en ik vind dat heerlijk. Niet weten waar je terechtkomt en wie je tegenkomt. Tot nu toe is mijn vakantie hier een grote belevenis vol verrassingen, nieuwe mensen vanuit de hele wereld en indrukken die ik nooit meer zal vergeten. Gisteravond was bv zo'n avond: voor wie Step up wel eens gezien heeft, zo is onze avond ongeveer verlopen. De dansvloer was nog nog leeg totdat wij binnenkwamen. We stonden in een kring waarop 1 van ons besloot in het midden een onwijze dansact op te voeren. Dit duurde ongeveer 1 minuut waarna de volgende de dans moest zien te overtreffen. Binnen no time stond de dansvloer vol. Dat was echt waanzinnig om mee te maken.
Elke dag maak ik iets bijzonders mee en zal deze reis dus ook nooit meer vergeten. De onwijs fijne groep, het hartelijke gastgezin dragen hier zeker bij.

Omdat ik dit weekend in Manuel Antonio ben weet ik niet of ik in de lucht kan komen, maar ik ga het zeker proberen. Helaas lukt het niet meer om foto's te plaatsen op mijn blog :-( Maar ik heb er heeeel veel en zal jullie natuurlijk allemaal laten zien als ik weer terug ben.

Buenas dias voor jullie, tot horens!